Blog

---

Czy sierść chroni skórę przed chorobą?

Całe ciało psów i kotów wyłączając rzadziej spotykane rasy bezwłose pokryte jest sierścią. Jest jej wiele rodzajów – dłuższa i krótsza, ostra i delikatna, skręcona i prosta. U wszystkich pełni jednak tę samą funkcję – chroni przed czynnikami zewnętrznymi, gwarantuje utrzymanie właściwej temperatury ciała, a także chroni przed uszkodzeniami mechanicznymi (otarcia, zranienia, ugryzienia innych zwierząt lub owadów). Pod sierścią znajduje się o wiele bardziej wrażliwa skóra, która może zostać zaatakowana przez różne choroby. Pod gęstym futrem pupila czasami bardzo trudno zauważyć jest zmiany chorobowe, co nie oznacza, że choroby skórne u zwierząt należą do rzadkości. Leczenie skóry zwierząt domowych powinno być podjęte możliwie najszybciej po zauważeniu niepokojących objawów. Współczesna dermatologia weterynaryjna dysponuje odpowiednią wiedzą i środkami farmakologicznymi, aby skutecznie przeprowadzić leczenie.

Jakie objawy wskazują na choroby skórne u zwierząt?

Pierwszą oznaką, która powinna wzbudzić niepokój właściciela jest nadmierne wylizywanie, wygryzanie i drapanie jakiegoś fragmentu skóry. Często zwierzę, które do tej pory tego nie robiło intensywnie ociera się o przedmioty w swoim otoczeniu. Prowadzi to do miejscowych ubytków sierści, a miejsca zaatakowane przez chorobę mogą przypominać zranienia. Kolejnymi objawami mogą być krostki, również ropiejące, zaczerwienienia i łuszczenie się skóry. Zwierzęta podobnie jak my mogą mieć również zmiany spowodowane przez grzybicę. Dlatego od czasu do czasu warto przyjrzeć się pazurom – jesli się łuszczą się, kruszą i łamią wskazuje to na stan chorobowy. Na choroby skórne u zwierząt wskazywać może również ogólny stan sierści – utrata charakterystycznego blasku, skołtunienia i tym podobne. Te ostatnie objawy mogą być spowodowane nie tylko przez choroby skórne, ale również inne schorzenia i niewłaściwą dietę.

Jakimi schorzeniami najczęściej zajmuje się dermatologia weterynaryjna?

Najczęściej spotykane choroby skórne u zwierząt spowodowane są niewłaściwą pielęgnacją i pasożytami zewnętrznymi. W pierwszym przypadku nie chodzi wyłącznie o brak pielęgnacji – bardzo niekorzystne skutki daje pielęgnacja przesadna – zbyt częste kąpiele i stosowanie mocnego szamponu niszczy naturalną zdolność sierści do ochrony skóry. Pasożyty powodują takie schorzenia jak między innymi: wszawica, świerzb, nużyca, choroby spowodowane kleszczami, stany zapalne pochodzące od pogryzienia przez pchły i inne owady, roztocza uszu.

W naszym środowisku pojawia się coraz więcej alergenów, na które psy i koty reagują podobnie jak ludzie. Alergie u zwierząt są bardzo trudne do
zdiagnozowania. Ich leczenie polega na podawaniu środków antyświądowych i wyeliminowaniu alergenów z otoczenia i diety pupila. W tym wypadku dermatologia weterynaryjna współpracuje z dietetyką. Kolejną, stosunkowo często występującą chorobą są różne odmiany grzybicy – szczególnie okolic pazurów, grzbietu lub uszu. Zmiany skórne mogą powodować także problemy z narządami wewnętrznymi lub układem hormonalnym.

Jak zapobiegać chorobom skóry u zwierząt?

Należy przestrzegać zasad higieny i dbać o optymalnie zbilansowaną dietę. Trzeba również obserwować zwierzę podczas zabawy, spacerów i zabiegów higienicznych. Zwierzęta wychodzące powinny być chronione przed pasożytami takimi jak pchły i kleszcze za pomocą specjalnych środków. Wszelkie zmiany dotyczące sierści, skóry i pazurów należy jak najszybciej pokazać lekarzowi weterynarii. Drobne zranienia można opatrzyć na własną rękę, ale jeżeli nie goją się szybko, ropieją lub wypływa z nich osocze również trzeba zgłosić się z pupilem do lekarza.

Czy można leczyć choroby skórne u zwierząt domowymi sposobami?

Takimi problemami zajmuje się tylko i wyłącznie dermatologia weterynaryjna. U kotów i psów absolutnie nie można stosować lekarstw i maści przeznaczonych dla ludzi, ani robić okładów według domowych receptur. Dotyczy to zarówno zmian chorobowych jak i zranień czy usuwania ciał obcych ze skóry zwierzęcia. W razie reakcji alergicznych nie powinno się eksperymentować na własną rękę ze zmianami diety. Każda alergia jest inna i zdiagnozowanie alergenów oraz wyeliminowanie ich z diety lub otoczenia również należy pozostawić specjaliście. Aby współpraca z lekarzem weterynarii była jak najbardziej owocna warto obserwować zwierzę na spacerach, wiedzieć, czy miało bezpośrednią styczność z innymi zwierzętami, roślinami czy środkami chemicznymi.